Czerń krzyżowych

W niektórych-latach czerń krzyżowych może wystąpić na rzepaku w postaci epidemii, bardzo obniżając plon nasion. Powodują chorobę trzy gatunki grzyba. Na siewkach występuje ona w postaci zgorzeli części podliścieniowej, na roślinach starszych porażone są liście, pędy, działki kielicha, płatki korony i łuszczyny. Już jesienią na liściach rzepaku mogą pojawić się okrągłe, brązowe plamy średnicy do 5 mm, otoczone żółknącą tkanką. Silniejsze porażenie liści występuje w okresie kwitnienia rzepaku. Plamy pojawiają się również na łodygach, ale są bardziej wydłużone, ciemnobrązowe z jaśniejszymi środkami. Wcześnie porażone łuszczyny są niedorozwinięte, często nie zawierają nasion lub są one drobne, o zmienionej barwie. Na powierzchni później porażonych łuszczyń widoczne są drobne, brunatnoczarne, nekrotyczne plamki. W razie silniejszego porażenia plamek tych jest bardzo dużo i zlewają się one, zwłaszcza przy szwach łuszczyń. Porażone tkanki łuszczyń zamierają, zasychają i kurczą się, co powoduje ich pękanie i wysypywanie się nasion. Mają one zwykle normalną wielkość, ale są jeszcze zielone. Na porażonych liściach, pędach i łuszczynach występuje charakterystyczny, brunatnoczarny, aksamitny nalot zarodników grzyba. Zapobieganie i zwalczanie. Nasiona rzepaku powinny być starannie oczyszczone i przed siewem zaprawione. Do zaprawiania nasion zalecane są: Zaprawa nasienna T (6 g/kg nasion), Zaprawa nasienna T zawiesinowa (4 g/kg) albo Zaprawa Funaben T (4 g/kg). W latach sprzyjających rozwojowi choroby i gdy nie zaprawiano nasion przed siewem, należy opryskiwać plantacje jednym z następujących preparatów: Cynkomiedzian (1,8—2,4 kg/ha), Cynkotox (1,8 kg/ha), Miedzian 50 (2,4—3,2 kg/ha) lub Sadoplon 75 (2 kg/ha), zużywając od 600 do 800 1 cieczy użytkowej na 1 ha. Opryskiwanie powtarza się kilkakrotnie co 10— 14 dni, począwszy od zauważenia pierwszych objawów chorobowych na liściach.